Os morteiros máis empregados son os morteiros de revoco, os morteiros resistentes ás gretas e os morteiros de albanelería. As súas diferenzas son as seguintes:
Mortero resistente ás fisuras:
É un morteiro feito dun axente anti-fisuras feito de loción polimérica e unha mestura de cemento e area nunha determinada proporción, que pode soportar unha certa deformación e manter sen fisuras.
O morteiro resistente ás fisuras é o material acabado que se pode usar engadindo auga e mesturando directamente. O material acabado do morteiro antifisuras é area fina, cemento e axente antifisuras. O material principal do axente antifisuras é un tipo de fume de sílice, que pode encher os poros entre as partículas de cemento, formar xeles con produtos de hidratación e reaccionar co óxido de magnesio alcalino para formar xeles.
Mortero de revoco:
O morteiro aplicado na superficie de edificios e compoñentes e na superficie dos materiais de base, que pode protexer a capa de base e cumprir os requisitos de uso, pódese denominar colectivamente morteiro de xeso (tamén coñecido como morteiro de xeso).
Argamasa de morteiro:
Un aditivo para o apilamento de edificios composto por material en xel (xeralmente cemento e cal) e áridos finos (xeralmente area fina natural).
A retención de auga do morteiro refírese á capacidade do morteiro para conservar a auga. O morteiro con pouca retención de auga é propenso a sangrar e segregarse durante o transporte e o almacenamento, é dicir, a auga flota por riba e a area e o cemento afúndense por debaixo. Debe volver mesturarse antes do seu uso.
Todas as capas de base que requiren a construción con morteiro teñen unha certa absorción de auga. Se a retención de auga do morteiro é deficiente, no proceso de revestimento do morteiro, sempre que o morteiro premezclado entre en contacto co bloque ou coa capa de base, a auga será absorbida polo morteiro premezclado. Ao mesmo tempo, a auga evaporarase da superficie do morteiro que mira cara á atmosfera, o que resultará en auga insuficiente para o morteiro debido á perda de auga, afectando a hidratación posterior do cemento, afectando o desenvolvemento normal da resistencia do morteiro, o que resulta na resistencia. En particular, a resistencia da interface entre o corpo endurecido do morteiro e a base faise baixa, o que provoca fisuras e desprendimentos do morteiro. Para o morteiro con boa retención de auga, a hidratación do cemento é relativamente suficiente, a resistencia pode desenvolverse normalmente e pode adherirse ben á capa de base.
Polo tanto, aumentar a retención de auga do morteiro non só favorece a construción, senón que tamén aumenta a resistencia.
Data de publicación: 27 de maio de 2022